Waarom bekeken ? Star Trek fan, vooral van The Next Generation
Wat vond de filmkijker er van? Star Trek Into Darkness was een succesvolle Trekfilm, maar achteraf beging het de film minder goed. Zo was hij eigenlijk een copietje van “The wrath of Khan” en eigenlijk ging Cumberbatch een beetje met de film lopen. Afgezien van Kirk en Spock hadden de overige leden niet zo veel meer te doen. En ze waren nog altijd niet vertrokken op hun “five year mission”!
Blij dus te horen dat ze nu eindelijk trekking zijn (en al drie jaar achter de rug hebben, dus eigenlijk NA de oorspronkelijke serie van de jaren zestig). Het geheel voelt ook meer aan als een aflevering uit een serie en minder als een film. Zo zijn er veel meer interacties tussen het drietal en vooral tussen Spock en McCoy. Het verbaast me weer hoe sterk Kirk, Spock en McCoy in zijn rol zit en ook zo klinkt als de oudere oorspronkelijke acteurs! Nu Karl Urban wat meer te doen heeft en als vanouds mag bekvechten met woorden tegenover Spock, vind ik het echt ongelooflijk hoe sterk hij de oorspronkelijke McCoy kan benaderen zonder dat hij er eigenlijk op trekt. Chekov, Uhura en voor Zulu hebben nog altijd weinig te doen. Scotty heeft wat meer te doen (misschien iets te maken met het feit dat Simon Pegg ook mee het scenario schreef?). Het feit dat ze allemaal in duo’s op een planeet stranden geeft tijd om wat meer met de personage’s te doen en dat is welkom.
Jammer dan ook dat de villain niet zo goed uitpakt. We komen wel te weten waarom Krall – een onherkenbare Idris Ela- Starfleet aanvalt :omdat hij zelf ooit er bij was, strandde op een planeet en niemand hem kwam redden. Maar mij is het onduidelijk hoe hij dat andere wezen geworden is, waarom hij op het einde terug zijn normale menselijke vorm heeft, en hoe hij in godsnaam die zwermen beheerst. Hoe heeft hij dat voor elkaar gespeeld en waarom heeft hij de crew van de Enterprise gevangen genomen? Overigens vond ik de Enterprise vernielen ook niet origineel – we hebben dit al eens gehad in The search for Spock, en ook nog uitgebreid in Generations. Ik vond dan ook het crashen van de schijf een “been there, seen that” gevoel.
Ik moet ook nog iets kwijt over de actiescenes. Die zijn dikwijls rommelig gefilmd met shaky camera’s… zijn we daar nu nog niet over eens dat het gewoon alles onduidelijker maakt? Ik dacht dat we met Quantum of solace toch al geleerd hadden dat Skyfall veel beter was. Enfin, ik erger me daar aan en had dan ook liever de vaste hand van JJ Abrams.
Gelukkig is het naar het einde toe terug wat duidelijker en is het vooral in de eerste helft van de film dat het me te parten speelde. De actiescenes zijn voor de rest wel origineel genoeg om te boeien, al vind ik Kirk rijdend op een brommer die een soort “vast” mistgordijn verspreid een beetje … mja… on-star-trek achtig? Kan je je voorstellen dat William Shatner dit zou gedaan hebben? Ik niet. Maar al bij al vond ik het verhaal op zich wel ok en de Yorktown scenes mogen er wel zijn. Het is ook origineel dat muziek uit onze tijdsrekening een belangrijke rol speelt in de film (en er ook nog eens heel goed bij past). De film is ook best wel spannend genoeg om te blijven boeien en er zit ook wat meer humor in. Want laten we niet vergeten dat humor in de originele reeks toch wel een grote rol speele. Al bij al dus vond ik het dus wel een ok Star Trek filmpje, die vooral de personages terug meer naar voren schuift. Dat was eens dringend nodig. Nu de bedreiging nog wat beter uitwerken, en dan zijn we er helemaal. (***)
Captain James T. Kirk: You lost. There’s no way for you to make it back there! Give up!
Krall: What, like you did? I read your ship’s log, Captain James T. Kirk. At least I know what I am, I’m a soldier!
Filmkijkers 