Waarom bekeken? Ang Lee’s film zijn meestal wel zeer ok!
Wat vond filmkijker er van?
Ang Lee maakte deze film na de succesvolle “The ice storm” en voor het grote succes “Crouching tiger, hidden dragon”. Deze tussenfilm wordt dikwijls vergeten in zijn oeuvre, ook al omdat het geen groot succes was in de cinema’s. Dit zal wel grotendeels te wijten zijn omdat het niet op kon tegen Toy Story 2, maar toch ook wel denk ik omdat de film op zich wel een uniek verhaal vertelt, maar uiteindelijk niet zo veel te vertellen heeft.
We volgen vrienden Jake Roedel (Tobey Maguire) en Jack Bull Chiles (Skeet Ulrich). Ze wonen in Missouri wanneer de amerikaanse burgeroorlog uitbreekt. De twee sluiten zich aan bij “The bushwhackers”, een groep die guerilla oorlog voert en die aan de kant van de zuidelijken (confederatie) staan en die voor de traditie van slavernij vechten. Hun tegenpartie is daarbij de Jayhawkers , die aan de kant van de noordelijken staan. Dus in plaats van dat we de typische militaire noordelijke en zuidelijke veldslagen zien, krijgen we te zien hoe het er aan toe ging in de minder gecontroleerde gebieden, een verhaal dat nog niet veel verteld is. Echter, buiten het feit dat ze zich bij de groep aansluiten, dan wegkruipen in een hol in de grond in de winter, kennis maken met een weduwe Sue, zich terug aansluiten bij Quantrill, om dan uiteindelijk terug naar het huis terug te keren waar ze in de winter waren en de gevechten de rug toe te keren. Als kijker had ik toch het gevoel dat er meer in zat, dat er nog iets ging gebeuren dat echt spannend was, maar dat kwam er niet. Zelfs op het einde, als er een confrontatie dreigt met Jake’s aartsrivaal Pitt (Jonathan Rhys-Meyer) gebeurt er helemaal niets en laat hij ze gewoon gaan… Ook de actiescenes op zich zijn nooit ergens echt meeslepend, het lijkt alsof Ang Lee niet veel inspiratie had.
Het kijkt wel lekker weg dankzij de magnifieke fotografie en de mooie soundtrack. Er wordt veel gezegd over de acteerprestaties van Tobey Maguire en Jewel. Ik vond dat Jewel, toch wel een mooie dame, het nog vrij goed doet voor haar eerste acteerpoging. Tobey lijkt wel wat miscast; hij moet dan wel een nogal simpele jongen spelen maar doet ook precies weinig moeite er wat meer in te steken dan dat. Je kan niet sympathiseren met hem, en misschien is dat wel het ergste van heel de film. We worden ook vrij snel in de oorlog gesleurd, op een moment dat we hem nog niet echt hebben leren kennen. Skeet Ullrich komt beter over, maar nog beter doen Simon Baker het (bekend van The Mentalist) en zijn “slaaf” Holt (Jeffrey Wright). Eerlijk gezegd lijkt Wright met de film te gaan lopen en laat hij de rest zien wat voor een klasse-acteur hij is. Toen was hij nog vrij onbekend, maar nu heeft hij zijn sterstatus wel waar gemaakt met zijn rol als Leiter in de Bondfilms maar ook met series als Boardwalk Empire en Westworld. Misschien hadden ze de film beter uit Holt’s standpunt gefilm. Jonathan Rhys Meyer vond ik dan weer wat overacteren en ook, mag ik het zeggen, iets te meisjesachtig overkomen met zijn lang haar. Ook Maguire zag er wat gek uit met zijn lang haar vond ik. Het zal historisch wel correct zijn, maar je geloofde het gewoon niet. In het begin is het ook soms moeilijk om ze uit elkaar te houden.
Het lijkt mij dat de film wel potentieel had, met wat betere casting , en wat meer focus op het verhaal ipv het te laten voortkabbelen. Bij momenten is de film net iets te traag en je voelt je nooit echt betrokken tot de karakters. Het blijft wel interessant genoeg om te blijven kijken, maar echt bijblijven doet de film niet. Ik wou de film echt wel goed vinden, en slecht is het nu ook weer niet, maar ik zie het toch als een gemiste opportuniteit voor Ang Lee. (**)
Pitt Mackeson: Why you little Dutch son of a bitch. You do what I tell you or I’ll kill you.
Jake: [pulls his gun a few inches from Pitt’s face] And when do you figure to do this mean thing to me Mackeson? Is this very moment convenient for you? It is for me.
Filmkijkers 